De allerlaatste blog!

Hallo lieve lezers!

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een blog heb geschreven. Het gaat gelukkig weer goed met mij sinds m’n ongeluk! Ik heb er af en toe wat nekpijn aan over gehouden, verder volledig hersteld.

De afgelopen weken heb ik stage gelopen op de Intensive Care van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Dit was echt een fantastische ervaring! De collega’s waren erg leuk en ik heb hier mega veel geleerd! Er was ook een stukje Nederland op deze afdeling, want alle artsen kwamen uit Nederland :)
Uiteindelijk ook nog een mooie beoordeling gehad, dus mijn stageperiode hier goed afgesloten.

Een aantal weken geleden ben ik met een paar meiden naar ‘Lobi Lafu’ geweest. Dit betekent ‘liefde lacht’. We zijn ’s ochtends op tijd vertrokken met een busje naar de havenplaats Atjoni. Daar aangekomen hebben we een vlot gebouwd waarmee we de Surinamerivier op wilden om te varen naar Lobi Lafu. Onder het bouwen kwamen van alle kanten Surinamers kijken en verklaarden ons voor gek dat we met een vlot de rivier op gingen. Dit komt mede doordat veel Surinamers niet kunnen zwemmen, en veel zijn er bang voor water. Maargoed, na een tijdje was het vlot af en zijn we er toch mee weggevaren. Onderweg kwamen we nog een aantal sula’s (stroomversnellingen) tegen.
Na zo’n anderhalf uur peddelen kwamen we aan bij het prachtige Lobi Lafu. In deze plaats woont alleen een kleine familie en onze gids was ook een van hen. We werden welkom geheten en kregen een rondleiding. Het was er heerlijk rustig en er was een prachtige natuur. Aan de rand van het plaatsje was de rivier, met allemaal sula’s. ’s avonds werd er een kampvuurtje gemaakt en konden we genieten van een heldere sterrenhemel.

De volgende dag was het tijd voor actie. We gingen eerst zipplinen door het bos wat om het plaatsje heen lag. Uiteindelijk kwamen we uit op de tarzanswing. Hierbij sta je op een platform waar je vanaf moet springen en dan heb je een soort grote schommel. Daarna gingen we abseilen, hierbij hadden we allemaal wel even zweethandjes! We stonden boven in een hele hoge boom op een wankel platformpje en van daar uit moesten we allemaal naar beneden, en daarbij onszelf zekeren. Iedereen is gelukkig zonder schrammen beneden gekomen :)

Vorige week ben ik naar Galibi geweest. Dit is een plaats aan de bovenkant van Suriname, 5 kilometer vanaf Frans Guyana. Na zo’n 3 uur rijden vanaf Paramaribo, moesten we nog 2 uur varen voordat we aankwamen op een super mooi strand vol met palmbomen. Weer een heel ander beeld dan de jungle maar ook prachtig! In het hele dorpje Galibi was de grond van wit zand, nergens was iets van asfalt of stenen te bekennen. ’s Nachts om half 2 ging de wekker om zeeschildpadden te gaan spotten bij Frans Guyana. Na een poosje varen kwamen we aan op het strand van Frans Guyana. Daar zijn we uit de boot gegaan om op zoek te gaan naar de schildpadden. Maar na een tijd lopen over het strand waren we nog steeds niks anders tegen gekomen dan gigantisch veel muggen. Dus weer in de boot om het een stuk verderop te proberen. Daar is de gids alleen uit de boot gegaan en hebben wij gewacht. Maar na lang zoeken gaf de gids het op, helaas geen schildpadden. We zijn weer terug gevaren naar Galibi waar we tegen half 6 aankwamen. Iedereen was moe dus maar naar bed. We lagen misschien 10 minuten in bed toen er op de deuren werd geklopt, we moesten snel komen. Wat blijkt, er was een zeeschildpad aangekomen op ons eigen strand, heel uniek! Ze heeft daar haar nest gegraven, eieren gelegd en is weer vertrokken in zee. Dus toch nog een zeeschildpad!

Maandag en dinsdag zijn we als afsluitende trip van onze tijd hier naar ‘Bigipan’ geweest. Dit betekent ‘groot meer’. Eerst moesten we 4 uur rijden met de auto door allerlei districten naar Nickerie, dit is in het westen van Suriname. Weer een ander beeld van Suriname, hier leek het af en toe net Nederland met allemaal vlaktes en weilanden. Er wordt hier voornamelijk rijst verbouwd. We waren een uur voordat de boot er was in Nickerie dus hebben we daar even rond gekeken, onder andere in een hindoeïsme tempel. Interessant om daar eens wat meer van te zien en te horen, want de grootste bevolkingsgroep hier zijn de Hindoestanen. Daarna zijn we naar de boot gegaan.
Na zo’n uur varen door een kreekje en al vogels spottend kwamen we aan bij ons verblijf voor die 2 dagen, een soort huisje midden in het meer. Er zat een soort platform aan vast met ligbedden waar we even konden zonnen voor we gingen eten. Na het eten gingen we vogels spotten in kreekjes rond het meer, zo hebben we bijvoorbeeld de rode ibis gezien, prachtig hoe fel rood die is! Helaas was het water te hoog voor de flamingo’s die er normaal ook te zien zijn. Daarna zijn we op zoek gegaan naar kaaimannen. Dit zijn een soort krokodillen. Ondertussen was het flink donker, dus al schijnend met onze lampen gingen we op zoek naar oplichtende ogen. Na een aantal mislukte pogingen hadden we een kaaiman te pakken. Omdat we allemaal geen telefoon bij ons hadden voor foto’s mocht de kaaiman gezellig met ons mee varen terug naar ons huisje. Onderweg hebben we nog een aantal slangen gespot die ook tot leven komen als het donker wordt. De nacht hebben we doorgebracht in onze hangmatten. De volgende ochtend was het tijd voor een modderbad. Het meer was niet dieper dan een meter, en de bodem was van modder dus een moddergevecht mocht niet ontbreken :)

En nu is het tijd om de koffer in te pakken! Donderdagavond om 6 uur Surinaamse tijd vertrek ik, en ik land vrijdagochtend. Ik heb hier een fantastische tijd gehad, maar ik heb ook wel weer zin om naar huis te gaan :)

Allemaal bedankt voor de leuke reacties en het volgen van mijn blog!