Alweer halverwege!

Haa beste lezers,

In mijn vorige blog was het nog spannend wat voor weer we zouden krijgen met de speedboattour die op de planning stond. Maar wat hadden we het getroffen, de hele dag heerlijk weer met zon!

’s Ochtends zijn we met een jeep opgehaald, daarna hebben we de speedboot opgehaald en zijn we naar de Surinamerivier gereden. De boot het water in en daar gingen we, vol gas over het water. Na een tijdje mocht ik het roer overnemen. Genieten! Na een poosje varen kwamen we bij een plaats aan waar de eerste Joden in de tweede wereldoorlog voet aan wal hebben gezet in Suriname. Hier hebben we even rondgekeken. Er stond nog een deel van de synagoge die daar toen was gebouwd en heel veel graven van alle omgekomen mensen daar. Indrukwekkend. Daarna zijn we naar een strandje gevaren waar we lekker konden zwemmen en zonnen. Daarna was het tijd voor actie, de band achter de boot en maar proberen erop te blijven met alle idiote capriolen van de gids :)
Al met al een heerlijke trip waar we met z’n allen absoluut van hebben genoten!

Afgelopen tijd heeft Suriname te maken met een flinke economische crisis waar wij ook steeds meer van gaan merken helaas. Ondertussen is er nu drie keer ingebroken bij ons. Ook zijn er sinds vorige week steeds stakingen en protesten. We proberen ons er ver weg van te houden en hopen dat het snel over gaat.

De afgelopen week hadden we hoog bezoek uit Nederland, de docenten kwamen ;) Ik moest mijn onderzoek wat ik gedaan had op de afdeling presenteren, dit heb ik af kunnen sluiten met een goed . We zijn ook met hen naar de MAF (Mission Aviation Fellowship) Suriname geweest. We kregen een rondleiding en hebben fantastische verhalen gehoord over hoe God ook hier in het binnenland werkt. Heel bijzonder hoe zaken als bezetenheid hier nog zo veel speelt terwijl je er in Nederland bijna nooit meer van hoort.

Ook hebben wij hen een mooi sponsorbedrag kunnen overhandigen van wel 3.000 euro! Dit is mede mogelijk gemaakt door mijn volgende sponsors:

- ‘De Johanneshoeve‘ Westerhaar-Vriezenveensewijk
www.dejohanneshoeve.nl
- ‘Van Essen Banden’
www.vanessen-banden.nl
- ‘Van Engelen’ Nunspeet
www.vanengelenbv.nl
- ‘Voortman Steelgroup’ Rijssen
www.voortman.net
- www.stuntzaak.nl

Allen heel hartelijk bedankt voor jullie bijdrage, ook namens de MAF Suriname. Mede dankzij deze bijdrage kunnen zij medische hulp verlenen in het binnenland en Gods woord verder verspreiden.

Maandag zijn we met de docenten op trip geweest. Na een uur varen kwamen we aan op een soort strand tussen de Surinamerivier en de Atlantische Oceaan in. Toen begon de zoektocht naar zeeschildpadden. Na zo’n half uur, eindelijk, schildpadden in zicht! Heel bijzonder hoe deze dieren te werk gaan. Ze komen met hun grote lijf het strand op en graven daar een gat om daar vervolgens hun 120 tot 140 eieren in te plaatsen. Daarna gooien ze het gat weer dicht en na zo’n 4 maanden komen jongen uit hun ei. Gaaf om van dichtbij te zien!
We hebben ons tijdens deze trip trouwens niet heel verpleegkundig opgesteld. Een docent zit in een rolstoel, dus ze werd door een paar over de vloedlijn getrokken. Dit ging prima, tot er een grote golf aan kwam.. Wat doen de verpleegkundigen in spé? Ze brengen niet netjes hun rolstoelafhankelijke docent in veiligheid, maar laten haar staan en rennen zelf weg! Oepss docent midden in de golf zonder dat ze weg kon! :)

Afgelopen week op stage weer een reanimatie gedaan, helaas heeft de patiënt het dit keer niet gehaald. Ik moest de patiënt toen ze overleden was samen met een collega afleggen. Dit gaat toch net wat anders dan hoe het in Nederland wordt gedaan. Met verband moesten we alles fixeren van de patiënt, dus bijvoorbeeld een verband onder de kin door en boven op het hoofd vastknopen. Apart, maar mooi om eens mee te maken. Daarna moesten we de patiënt op een soort brancard naar het mortuarium vervoeren. Deze was helemaal aan de andere kant van het ziekenhuis, dus moesten we het hele ziekenhuis door met de overledene. Achter ons aan liep die familie, die zich hier op een andere manier uiten wanneer er iemand overleden is dan in Nederland, namelijk heel hard schreeuwend/huilend. Echt een geschreeuw wat tot diep van binnen door dringt.

Vandaag heb ik alweer de allerlaatste stagedag gehad van de 10 weken op de afdeling Cardiologie. Het was een hele leuke ervaring en ik moest afscheid nemen van erg gezellige collega’s. Maaar, een nieuwe uitdaging volgt. Ik ga over 2 weken starten op de nieuwe afdeling, de Intensive Care. Ik heb er erg veel zin in en ben benieuwd wat deze afdeling mij allemaal gaat brengen!

Maar nu ga ik eerst naar het vliegveld om Gerjan op te halen voor 2 weken vakantie! :)